[μη σταματάς
μη σταματάς]

οι αποφάσεις σου τα μεσάνυχτα
χίλιες ατέλειωτες ελπίδες

φανάρια φύτρωσαν κεριά
κι από νωρίς στα παράθυρα μαζεύτηκαν
να δουν, να καταλάβουν
γιατί γέμισε ξαφνικά ο δρόμος
με αλλόκοτο φως
φοβισμένοι πίσω από κουρτίνες
τράβηξαν ταραγμένα τραγούδια
και ξερίζωσαν τα παιδιά τους

οι επιλογές σου τα ξημερώματα
γεμάτοι κάδοι άδεια τραίνα

[κάποιο κρυφό μεσημέρι
σταμάτησα
κι είπα θα'θελα όταν μεγαλώσω
να γίνω γενναίος]