Πρώτη φορά Πρώτο μέρος

Πέμπτη στο καράβι και κοιτάω την πόλη καθώς φεύγουμε και αναρωτιέμαι αν όντως είμαι τελικά από εδώ και τι σημαίνει αν σημαίνει και συνειδητοποιώ στο φως του ηλιοβασιλέματος πως είχα ξεχάσει πόσο θαμπό το πράσινο και πόσο βαθύ το μπλε.

Παρασκευή φτάνει το καράβι αυγή της πόλης και πάλι και με το φιλαράκι που γνώρισα στο πλοίο στο μετρό 'φίλε υπολειτουργεί ο εγκέφαλος δε μιλάω θα τα πούμε σε καμμιά συναυλία μπα μάλλον στο legalise it του λέω και γελάμε'.
Πρώτη επίσκεψη Αμπελόκηπους και μιλάμε στο μπαλκόνι με τη Μ και πρωί και θα έχει ζέστη την κάτσαμε και πώς πάει η δουλειά και κοιμήσου θα σε ξυπνήσει η Α που πρώτη φορά τη γνωρίζω και τα λέμε κι έχει πλάκα και λέει 'so' στην αρχή μιας πρότασης και ρωτάει πού θα μείνεις μάλλον σε έναν φίλο, πρώην, περίπου και γελάμε όλα τα γκέι αγοράκια ίδια είστε λέει και απαντάω καλά ναι αλλά αυτός είναι περισσότερο φίλος και πρώην παρά περίπου και πάλι γελάμε.
Προς μεσημέρι και πάω Σύνταγμα να πάρω τραμ για Νέα Σμύρνη πρώτη φορά στον τάφο του παππού [ο σκοπός του ταξιδιού] αλλά δεν παίζει γιατί δεν ξέρω που είναι και δεν έχω κοιμηθεί καλά κι αφόρητη ζέστη και βλέπω απέναντι τα δέντρα και πρώτη φορά στον Εθνικό Κήπο γιατί αλλιώς δε γινόταν κι έτσι μια χαρά το έβγαλα το μεσημεριάτικο λιοπύρι κάτω απ΄το δέντρο που βρήκα κι έμοιαζε λίγο με αυτά που έχω συνηθίσει και πόσο άκυρο το γαϊδούρι που ταίζει η μαμά με τον μικρό και μετά περνάει η άλλη μαμά και βλέπει τις δυο γάτες βασιλικά να ρεμβάζουν και να έχουν σκάσει απ΄τη ζέστη και λέει στο κοριτσάκι της 'Ναταλία πολύ θα ήθελα να ήμουν γάτα' και μετά ο μπαμπάς που φωνάζει στο γιό του 'Μήτσο' με μια αγριοφωνάρα και ο Μήτσος με εκνευρίζει γιατί τρομάζει τις γάτες τα παγώνια τους κόκορες τα περιστέρια λες και τού'φταιξαν σε τίποτα και μετά στο παγκάκι εγώ ξαπλωμένος απλά να περιμένω να περάσει η ώρα κι ανά διαστήματα να σκέφτομαι πως σήμερα είναι η κηδεία κι ελπίζω ελπίζω ελπίζω να είσαι καλά και τότε να περνάει ο μικρό[τερο]ς με το ωραίο σώμα κοιτάζοντας μα γεμάτη πια η καρδιά και το οποιοδήποτε περιστασιακό παγερά αδιάφορο και πιο πέρα σοκάρομαι με τον γέρο που εντελώς χύμα κατουράει και την τινάζει 'τι να πεις τώρα' σκέφτομαι κι ευτυχώς ένα ελαφρό αεράκι μου κλείνει τα μάτια.
Και στη Βουκουρεστίου φλάουτο και σαξόφωνο πάλι σ'έφεραν κοντά γιατί εσύ είσαι η γαλήνη της μουσικής και έκατσα κι έγραψα αυτό εδώ το κομμάτι σε ένα πεζούλι κι απλά άκουγα και μόνο τότε έφυγε από πάνω μου η ζέστη για λίγο και γρήγορα ηρέμησα θυμήθηκα κι ας μου τη χάλαγαν την εικόνα τα γαμιο-louis vitton η άθλια τύπα με το στυλάκι 'έχω τόσα πολλά λεφτά' κι ο κουστουμάτος νεο-δημοκράτης να λέει στο τηλέφωνο 'πολιτικό γραφείο είπα' γι'αυτό φεύγω κι ένα γρήγορο τηλέφωνο τον αδελφό μου σπίτι που θα μου έλεγε πιο καλός με τους ανθρώπους 'it takes all sorts'.
Βράδυ πια και κοιμήθηκα απόγευμα λίγο στο φίλο ποιητή που κι οι δυό κάπως πάθαμε κάτι φέτος κι αλλαγή αντίληψης αλλά καλά και τώρα φεύγω πάω να βγω πρώτη φορά στο Γκάζι και φτάνω τι πολυκοσμία που είναι εδώ σκέφτομαι και βρίσκομαι με τέσσερις γυναίκες ζευγάρια σε ταράτσα πολύ ωραία ιδέα για μπαράκι και μετά στην Τεχνόπολη να συναντήσω τα παιδιά και στο γρασίδι και χαρές και τι κάνουμε και που βρισκόμαστε και τί έχει γίνει και φεύγουμε μας διώχνουν ώρες μέχρι όλη η παρέα που πρώτη φορά γνωρίζω ν'αποφασίσει σχέδιο τελικά Ψυρρή περπατάμε και παιχνίδια με τα ποτηστήρια και το καροτσάκι απ'το σουπερμάρκετ και λέω 'σαν τουρίστας πολύ μ'αρέσει η Αθήνα' και καταλήγουμε για μπύρες σε μια μικρή πλατεία και γύρω κόσμος και street art και μου θυμίζει πολύ Βαρκελώνη όλοι έξω μουρμουρητό συνέχεια και τσουγκρίσματα και πιάτα ν'ακούγονται και ρωτάνε πως είναι Λονδίνο ρωτάω πως είναι Αθήνα και να παραπονιέμαι γιατί δεν μπορώ ν'ανακυκλώσω τα μπουκάλια τι να κάνεις τώρα μου λένε δεν παίζει κι εκεί λέω στον εαυτό μου πως νιώθω σα μέλος μιας εναλλακτικής και καλά πεφωτισμένης media generation που ξεκίνησε να σκέφτεται γιατί βαριόταν να δουλέψει μετά βαριόταν να σκεφτεί γιατί ήθελε να περάσει καλά και τώρα απλά βαριέται και μήπως πρέπει να σταματήσουμε να μιλάμε για καινούρια βιβλία ταινίες μουσική θέατρο τηλεόραση ραδιόφωνο ίντερνετ και να παραπονιόμαστε για τους πολιτικούς και να γράφουμε παντού συνθήματα κι απλά να μάθουμε να μαζέυουμε τα γαμημένα τα σκουπίδια μας μόνοι μας και να οργανωθούμε και να κάνουμε επιτέλους πράγματα;

Στο τέλος στο ταξί για το σπίτι της Σ μια γλυκιά φωτογραφία κι η ατάκα της βραδυάς από τον Θ 'αυτή η γκόμενα είναι πολύ πληροφορία με μπούτι' και φτάνουμε παρεάκι καλό αλλά απεριόριστη εφιαλτική ζέστη δεν την παλεύουμε μα συζητήσεις και πλάκες και όμορφα και όταν φεύγουν όλοι πέφτουμε για ύπνο την αυγή κι εγώ να μην μπορώ να κοιμηθώ στο κρεβάτι μόνο έτσι σχεδόν γυμνός στο πάτωμα πλακάκι με βαθειές ανάσες όλο το σώμα ηρεμεί γιατί ξανάρχεσαι εσύ η γαλήνη της μουσικής και το απαλό αεράκι μου κλείνεις τα μάτια.

[Αύριο το Σαββατοκύριακο]