Guy Fawkes Day And Bonfire Night

Εγώ στο δωμάτιο μικρό.
Στα γόνατα, σαν προσευχή
και κρατάω βιβλίο.

Το φεγγάρι πανσέληνος
σε πολιτείες του βοριά
και ταραγμένους πάλι δρόμους.

Kοιτάω τον εαυτό μου συνθηματικά
στον καθρέφτη και λέω τα ίδια μ'αυτά
που κάθε φορά βρίσκω στη σιωπή,
την καθαρή, κατάμεστη σιωπή.

Στο ραδιόφωνο φωνές δίχως σώματα
επιπλέουν σε θεωρίες και δράματα
και κάπου πίσω απ'αυτά
να κρύβεται η σκέψη απειλή,
πώς σύντομα απότομα μπορεί
να σταματήσει να μιλά,
και μόνο ένας κρότος δυνατός
να σβήσει τα φώτα στιγμιαία
κι εγώ απροετοίμαστος αστός
ν' αναζητώ στο σκοτάδι τα κεριά.
Μα συνεχίζουν, για την ώρα
ομηλίες τραγούδια μαρτυρίες
οι φίλοι σε παλιές συχνότητες

Και μακριά, και εδώ δίπλα
τα παιδιά σπάνε το φως και σκάει
σα μέδουσα σ'απέραντο βυθό
τα παιδιά σπάνε το φως και σκάει
το χρυσόμαυρο παλάτι της αράχνης
καρφωμένο στην καρδιά του Τάμεση.