Για έναν ακόμα μετανάστη στη χώρα του

Σε θυμήθηκα απόψε και κοίτα τι έγινε, παππού:

Αυτός που ποτέ δεν γνώρισα
Που φεύγοντας από την Αλεξάνδρεια
Είχε μόνο της καρδιάς του τις εικόνες να θυμάται
και όχι των ματιών
Που ίσως στο καράβι να μη σκέφτηκε
Πως χρόνια μετά θα είχα τη φωνή του στο δέρμα μου
Που για 'το δίκαιον' ξυπνούσε και για τούτο έγραφε
Και που 'τον βίον πνευματικόν' εθέλησεν να ζήσει
Αυτός, ήταν ο Δημήτριος Αλκαίος.