4:24

Όταν γελάς μαθαίνω το στόμα σου
Μιμούμαι τα χείλη σου και το βλέμμα σου
Η πάχνη στα μάτια μου είναι μόνο η αρχή
Μιάς ιστορίας δικής μας για την οποία μιλάω
Σε βρήκα εδώ να περιμένεις
Κι όταν γελάς μαθαίνω το στόμα σου
Μιμούμαι κάθε πρωί, ακούω συνέχεια
Το ασταμάτητο γέλιο σου
Στο μυαλό μου έμαθα
Να συνοδεύω τον ήχο μ’ένα ψίθυρο
Κι έτσι με τη συνήθεια να βρίσκομαι
Μόνος μου μπροστά σε τόνους χρυσάφι
Και χωρίς να το θέλω σε άφησα
Ελεύθερη σκέψη.